پرواز پری‌ناز با کفش‌های چرخ‌دار

پری‌ناز هنوز سه سال بیشتر نداشت که برای اولین‌بار کفش اسکیت به پا کرد و با پا‌های کوچکش، تمام توانش را گذاشت تا بتواند چرخ‌های آن را حرکت دهد. با کمک پدرش که مربی همین رشته ورزشی است، خیلی زود راه افتاد و در کمتر از دو سال در مسابقات شرکت کرد و حالا که نزدیک سیزده‌سال سن دارد، توانسته است بیش‌از پانزده‌مقام شهری و استانی و کشوری به دست بیاورد و به تیم ملی هم دعوت شده است.

- اولین روز‌هایی را که برای تمرین می‌رفتی، به یاد داری؟
خیلی کوچک بودم که همراه بابا به تمرینات می‌رفتم. وقتی دیدم بچه‌ها چطور روی اسکیت چرخ‌دار بازی می‌کنند، علاقه‌ام بیشتر شد. از همان اول خیلی دوست داشتم که سوت را از بابا بگیرم و مربیگری کنم. الان کمک‌مربی هستم و به بابا در تمرینات کمک می‌کنم.

- در این ورزش، آسیب‌دیدگی هم زیاد پیش می‌آید؟
زمین‌خوردن جزئی از ورزش است. بار‌ها زمین خوردم، گریه کردم، اما باز بلند شدم و پرقدرت‌تر تمرین کردم. وقتی که دست و پایم ضربه می‌خورد، مدتی تمرین نمی‌کنم تا کامل خوب شوم و بعد دوباره شروع می‌کنم. الان هم به بچه‌هایی که تازه شروع کرده‌اند، می‌گویم «از زمین‌خوردن نترسند؛ هر بار زمین‌خوردن تجربه شما را بیشتر می‌کند و از شما ورزشکار قوی‌تری می‌سازد.»

- اسکیت شاخه‌های مختلف دارد؟

غیر از اسکیت چرخ‌دار، اسکیت‌برد و اسکی روی یخ هم هست. به‌طور‌کلی اسکیت ورزشی متنوع و مهیج است. هم سرعت دارد و هم دوئل و قدرتی است. هم تمرین فردی دارد و هم گروهی. هم کار جمعی را یاد می‌گیریم و هم رقابت فردی.

من اسکیت با چرخ را بیشتر دوست دارم، شاید یک دلیلش این است که اسکیت‌برد آسیب‌دیدگی بیشتری دارد. خیلی وقت‌ها بیرون بچه‌هایی را می‌بینم که بدون لوازم ایمنی بازی می‌کنند. این کار اصلا درست نیست؛ بعضی‌ها فکر می‌کنند فقط خیابان خطرناک است، اما اسکیت در فضایی که مردم هستند، هم برای ورزشکار و هم برای مردم خطر دارد.

- بهترین اجرایت کدام بوده است؟
سال‌۹۹ در برنامه اسکیت‌آیس (اسکیت روی یخ) که به‌مناسبت روز مادر و افتتاح مجدد سالن پاتیناژ پدیده برگزار شد، اجرای نمایشی داشتم که آن برنامه را از صمیم قلب برای همه مادر‌ها اجرا کردم. بعد از آن روزنامه شهرآرا تیتر زد «کیف اسکیت کوک شد».

- اولین مسابقه‌ای را که در آن شرکت کردی، به خاطر داری؟
اولین‌بار چهارسال‌و‌نیم داشتم که در مسابقاتی که از‌طرف هیئت اسکیت استان برگزار شد، شرکت کردم و مقام سوم استان را در مسابقه سرعت به دست آوردم. سنم کم بود و مسابقات را زیاد یادم نیست؛ فقط یادم است که گریه می‌کردم؛ چون فکر می‌کردم فقط باید اول باشم.

سال‌۹۶ نفر اول هنری و سوم لیگ سرعت خراسان شدم، سال ۹۷ مقام سوم لیگ سرعت خراسان را کسب کردم، سال‌۹۸ مقام دوم سرعت قهرمانی استان و دو بار مقام اول آلپاین اسلالوم استان را به دست آوردم. سال ۹۹ نفر اول اسلالوم بین‌باشگاهی و حکم قهرمانی بهترین تایم آلپاین اسلالوم استان را کسب کردم.

سال‌۱۴۰۰ رتبه دوم مسابقات دانهیل کراس استان، سال‌۱۴۰۱ رتبه اول کراس استان و مقام دوم کراس بین‌باشگاهی و سال‌۱۴۰۲ رتبه اول آلپاین پارالل استان، ششم مسابقات آلپاین اسلالوم کشور را کسب کردم و خداراشکر بعد‌از سال‌ها تلاش به تیم ملی آلپاین کشور دعوت شدم.